İlişki kurmak, karşımızdaki kişi ile pek çok şeyi paylaşmak demektir. Bu paylaşımın temelinde sevgi vardır. Sevgi ilişkinin sorumluluğunu alma arzusunu doğurur. Sevginin az olması durumunda kişi bir ilişkinin getirdiği sorumlulukları kısıtlanma ve kişisel alanına müdahale olarak algılayabilir.

• Bazı kişiler de bir ilişkinin sorumluluğunu almamayı kendilerini koruma arzusuyla yaparlar. Bir ilişkinin bitebilme ihtimali kişiyi korkutur ve bu korku kişinin karşı tarafa güvenle bağlanması engeller. Sonradan üzülmemek adına uzun süreli bir ilişki yaşamak yerine daha az değer vereceği ve her an bitebilecek ilişkiler yaşayarak kendilerini koruduklarını düşünürler.  Bağlanmaktan korkan ve karşısındaki kişiye tam anlamıyla güvenemeyen bir kişinin düzenli bir ilişki kurması zordur.

• Hayatta kendi sorumluluklarını taşımakta zorlanan, kendi ve hayatı ile ilgili kaygıları olan kişiler vardır. Bu tür kaygıları olan kişiler ilişkileri de kaygı uyandıran bir sorumluluk alanı olarak yorumladıklarında bir ilişkiye bağlanmaktan kaçınabilirler.

• Bir ilişkinin sağlıklı olabilmesi için kişilerin kendileri ile kurdukları ilişkinin şekli çok önemlidir. Kendini sevmeyen biri bir başkasını gerçek anlamda sevemez. Bir başkasına ancak kendimize verdiğimiz kadar sevgi verebiliriz. Şu durumda kendimizi sevmiyorsak bir başkasını da hak ettiği gibi sevemeyiz.

Uzman Klinik Psikolog

Romina Kuyumcuoğlu