Hayat bizi zorladığında olumsuz duygular içine gireriz. Üzülürüz, kırılırız, kaygılanırız ve bu duygular, içinde bulunmaktan çok hoşlandığımız duygular değildir. Oysa hayat bizi zorlamadan kendimizi geliştirmeye ihtiyaç duymayız.

Yetersiz ve güçsüz kaldığımız her durum, yeni becerilere ve yeteneklere sahip olmamız gerektiğini gösteren çok kıymetli anlardır.

Bizi güçlendirerek, daha yeterli ve becerikli olmaya itecek olan şey yetersiz kaldığımız durumlardır.

Yetersiz kaldığımız durumlar olmadan, hangi yönümüzün ya da yönlerimizin güçlenmesi gerektiğini saptayamadığımız için, gelişmeye de ihtiyacı duymayız. Güçsüz kalmadan daha güçlü olmamız gerektiğini düşünmeyiz. Çaresiz kalmadan sorunla başa çıkabilme becerimizi geliştiremeyiz.

Bu nedenle yetersiz, başarısız ve çaresiz kalınan anlar bir sorun olarak değil, bizi geliştirecek olan durumlar olarak kabul edilmelidir. Yaşanan her olumsuz durum, bundan sonra yaşanacaklar için başvurulacak çok önemli bir kaynaktır.

Ruhumuzun Egzersizi

Nasıl bir vücudun gelişmesi egzersizlere bağlı ise aynı egzersiz, ruh için de gereklidir. Bedeni güçlendirmek ve geliştirmek için kişinin egzersiz ile terlemesi, yorulması ve hatta bazen acı çekmesi gerekir; ancak bu şekilde güçlü ve sağlam bir vücuda sahip olunur.

Benzer bir egzersiz ruhumuz için de geçerlidir.

Ruhumuzun gelişmesi de yaşadıklarımıza bağlıdır. Olumsuz olaylar, aksilikler, yanlış seçimler, keşkeler… Bunların her biri ruhumuzun egzersizleridir. Ruhumuzu güçlendiren şeyyaşanan olumsuzluklardır.

Her olumsuz olay ve her hata, ruhsal olarak bizi geliştirir ve farkındalığımızı arttırır.

Yaşananlara bizi güçlendiren ve geliştiren şeyler olarak bakabilmeyi öğrenmek önemlidir.

Uzman Klinik Psikolog

Romina Kuyumcuoğlu