Çocukken hemen hepimiz yetişkin olduğumuzdan daha cesur oluruz. Bir çocuğu bir şeyi denerken izleyin, dener yapamaz yeniden dener… Eleştirilmekten, onaylanmamaktan, kendisine gülünmesinden kaygı duymaz. Pes etmeden devam eder ve sonunda istediğini elde eder.

Yetişkin olduğumuzda ise cesaretimiz çabuk kırılır. Onaylanmayacak bir şey yaptığımızı hissettiğimizde, gülünç duruma düşeceğimizi düşünürsek hemen bırakma eğilimi gösterebiliriz. Hatta çoğu zaman denemeye teşebbüs bile etmeyiz. Oysa zor olan şeylere kolay ulaşılmaz ve çoğu zaman bir çocuğunki kadar cesaret, yenilikleri keşfetmeye yeterli olur.

Bir hayaliniz, ulaşmak istediğiniz bir şey varsa adım atın. Ona yaklaşacak yollar arayın. Bunu yaparken pes etmeyin. O kadar kolay ulaşılabilecek olsaydı, hayalleriniz olmazdı.

Adım atmayı engelleyen şey kişinin kendine inançsızlığıdır. Bu da kişinin kendine yaptığı en büyük haksızlıktır.

Uzman Klinik Psikolog

Romina Kuyumcuoğlu